Κομμένες κεφαλές. Της Αγγέλικας Σαπουνά

Της Αγγέλικας Σαπουνά 

Η απεργία των καθηγητών της δευτεροβάθμιας σώθηκε προχθές βράδυ τελευταία στιγμή. Κουτσουρεμένη. Επειδή η πλειοψηφία των 2/3 των αντιπροσώπων των εκπαιδευτικών που ψήφισαν τη συνέχιση της πενθήμερης, υπολείπονταν κατά 0,2% του ποσοστού του 66% που απαιτεί το καταστατικό της ΟΛΜΕ για να βγει απόφαση. 
Το υπόλοιπο 1/3 που στήριζε κατά πλειοψηφία 48ωρη απεργία με συνέλευση μετά, την απόφαση που τελικά βγήκε, επιχειρηματολόγησε.............
μέχρι τέλους υποστηρίζοντας ότι οι εκπαιδευτικοί δεν είναι ώριμοι για μεγαλύτερη κινητοποίηση, ότι τα αποτελέσματα των ΕΛΜΕ φαλκιδεύτηκαν και ότι τελικά η «ομάδα» του ΔΣ της ΟΛΜΕ που στήριζε τη συνέχεια της απεργίας διαρκείας (Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις και Παρεμβάσεις, που πολιτικά σηματοδοτούν το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και πολλών ανεντάχτων) λειτουργούν με τη λογική του «γιουρουσιού» και ζητάνε ψευδεπίγραφα την πολιτική ανατροπή για να πάνε σε συστημική εναλλαγή. 

Έτσι –και χειρότερα, δηλαδή, αλλά ίσως να μη γίνουν πιστευτές οι αθλιότητες που ακούστηκαν αν τις αναφέρω καταλεπτώς– επιχειρηματολόγησαν οι αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ, ενώ οι αντιπρόσωποι της ΔΑΚΕ απλώς παρακολουθούσαν –ευχαριστημένοι– αφού δεν είχαν λόγο να παρέμβουν… 

Οι «σύντροφοι» της ηγεσίας του ΚΚΕ παίζουν ένα ρόλο στο μπλοκάρισμα της κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, σε όλα τα σωματεία, όχι μόνον στην ΟΛΜΕ, αλλά και στη ΔΟΕ και στις ομοσπονδίες και παντού σχεδόν αλλού, ένα ρόλο που οι ιστορικοί του μέλλοντος μπορεί και ν’ αναλύσουν μετά από χρόνια, αλλά που τώρα δίνει χαριστικές βολές στα κινήματα, διαπαιδαγωγώντας κατάλληλα τις συνειδήσεις όσων εργαζομένων σήμερα ταλαντεύονται και τελικά διστάζουν, αφού «οι ηγεσίες» τους πουλάνε, δεν τους καταλαβαίνουν κλπ. Πόσο σκοτάδι πρέπει ακόμη να πέσει πάνω μας για να πάψουν, επιτέλους, «κομμένες κεφαλές» να ορίζουν τη μοίρα των ανθρώπων, παντοτινέ μας σύντροφε Στρατή Τσίρκα…

(δημοσίευση για την εφημερίδα Εποχή 22/9/2013)